Batı Roma İmparatorluğunun çöküşünden sonra Roma İmparatorluğunun mirası yüzyıllarca Doğu Roma İmparatorluğunda, ya da sonradan tarihçilerin verdikleri adla Bizans İmparatorluğunda yaşadı. 1453te Fatih Sultan Mehmedin komuta ettiği 80.000 kişilik Osmanlı gücü harekete geçtiğinde İmparator XI. Konstantinosun yönetimindeki Bizans İmparatorluğu küçük bir kırsal alanla çevrelenmiş, ama tarihi surlarıyla çok iyi korunabilen bir kentten, Konstantinopolisten ibaretti. Dört ay süren kuşatma, karada, denizde ve surları havaya uçurmak veya bunu engellemek için karşılıklı olarak lağım (tünel) kazan askerler nedeniyle yer altında şiddetli çatışmalara sahne oldu. Osmanlı ordusu tarihin gördüğü en güçlü toplarla kent surlarını günlerce dövdü. Hatta Bizans tarihçisi Kritovulosa göre bu kuşatma savaşında uzun menzilli yeni bir havan topu tasarlamanın onuru da II. Mehmede ait oldu. Sonunda Osmanlı kuvvetleri kente girdiler. Padişah da 29 Mayısta öğle civarına kadar kara surlarının dışında kaldıktan sonra at üstünde kente girerek Ayia Sofiaya gitti. Konstantinopolisin Düşüşü; Osmanlıların Bizansı Fethi bu konuda yazılmış kitaplardan oldukça farklı. Eserin ilk bölümünde John Haldon Bizansın tarihçesini, politik dünyasını, askeri örgütlenmesini ve dış dünyayla ilişkilerini araştırıyor. İkinci bölümü yazan Stephen Turnbull ise Konstantinopolis savunmasının Bizans tarihi boyunca daima temel dayanağı olan kent surlarını inceliyor. Kitabın son bölümünde kuşatma öncesindeki hazırlıklar anlatıldıktan sonra, kent çevresinde ve surlarda cereyan eden savaş ele alınıyor. Bölümün yazarı David Nicolle her iki tarafın kumandanlarını, askeri kuvvetlerini, kullandıkları teknolojileri inceliyor ve bir savaş muhabiri gibi bizi adım adım sona, kentin düşüşüne götürüyor.