Yaşamının çalkantılarla dolu, fırtınalı bir döneminden geçmekte olan genç bir gazeteci, bir sabah ağır bir uykudan uyanıp kendine geldiğinde, son iki buçuk aya ilişkin hiçbir şey hatırlayamadığını dehşetle fark eder. Gözlerini 11 Mart sabahı açmış, belleğiyse 23 Aralık akşamında takılıp kalmıştır. Aradan geçen süre içinde neler olduğuna ilişkin elindeki tek ipucu, pantolon cebinde bulduğu küçük bir takvim yaprağının üzerine kendi el yazısıyla aceleyle karalanmış, kısa bir nottan ibarettir. Beklemediği bir anda kendini içinde bulduğu bu kâbustan kurtulmak ve belleğindeki derin karanlığa ışık tutabilmek için, ne zaman ve neyi düşünerek yazdığını hatırlamadığı o kısa notta yer alan isimlerin izini sürmekten başka seçeneği yoktur genç adamın. Bu zorlu yolculukta desteğine güveneceği tek insan da, aynı gazetede birlikte çalıştıkları, çocukluk arkadaşı olacaktır. Elde edilecek en küçük ipucunun bile büyük değer taşıdığı araştırma, onları önce ülkenin en büyük şirket gruplarından birinin yöneticilerine, ardından da, Çanakkale’deki bir enerji santrali inşaatı sırasında bulunup, özenle gözlerden saklanmış, binlerce yıl öncesine ait, tapınak benzeri, gizemli ve ürkütücü bir yapıya götürür... Bu roman, Seni Tılsımlar Korur’la başlayan uzun soluklu serüvenin ikinci adımını oluşturuyor.

E1&