REFİK EPİKMAN (1902, İstanbul-1974, Ankara) 1925'te Sanayi-i Nefise Mektebi Resim Bölümünü bitirdi. 1926'da Atatürk'ün Avrupa'ya göndermek istediği gençler için açılan sınavı kazanarak Paris'e gitti. Beş yıla yakın bir süre, Paris Güzel Sanatlar Okulunda çalıştı. Dönüşünde, kısa bir süre Akademide hocalık yaptıktan sonra, 1937'de Ankara'ya gelerek 1966'ya kadar, kurulmasında öncülük yaptığı GEE Resim-İş Bölümünde atölye hocası olarak görev yaptı. Özellikle genç kuşakların yetişmesinde etkili oldu. Uzun süre halkevlerinde, güzel sanatlar kolu başkanı olarak çalıştı. AİCA'ya bağlı STC'nin kurucu üyeliğini yaptı. Cemiyetin kökleşmesinde özverili çabalarda bulundu. 1928'de Müstakiller Grubu'nda, kurucu üye olarak aktif görev aldı. Grubun Ankara ve İstanbul'da düzenlediği sergilere katıldı. 1939'dan başlayarak, 30 yıl süreyle Ankara Halkevi Ar Kolu başkanlığı yaptı. Burada ilk kez canlı modelden desen çalışılan bir atölye kurdu. Sanat üzerine yazıları ve kitaplarıyla, Türkiye'de sanat yayıncılığının emekleme aşamasını yaşadığı bir dönemde, önemli hizmetlerde bulundu. 1944'te düzenlenen 6.DRHS' de üçüncülük ödülünü, 1974'te 35.DRHS' de başarı ödülünü kazandı. Ankara'daki sanat çevresinin oluşumunda öncülük işlevi üstlenmiş olan Refik Epikman'ın sanatı, ortak etkinlikleri paylaştığı Müstakiller'in yenilikçi ve bağımsız anlayışı çerçevesinde değerlendirilebilir. Hacim ve plan gibi, inşacı resmin plastik değerleri üzerinde gelişen ve Cumhuriyet Türkiyesinin yenilikçi hamleleriyle bütünleşen resmi, kararlı bir üslup halinde yaşamının son dönemine kadar, bu özelliği koruyarak devam eder. Son döneminde soyut çizgiyi benimseyici birkaç çalışma yapmış olması, bu kararlı üslup aşamalarında kökten değiştirici bir rol oynamamıştır.